Hoera voor de barcode

Op 26 juni was het een klein beetje feest in verpakkingsland. Op deze datum werd namelijk 43 jaar geleden de eerste barcode op een productverpakking gescand. Een pakje Wrigley’s kauwgom om precies te zijn^[1]. De introductie van de barcode was het begin van de digitale productherkenning, waardoor bedrijven efficiënter konden werken. Ter gelegenheid van de verjaardag van de barcode blik ik terug en kijk ik vooruit: Wat heeft de barcode ons in het verleden gebracht en wat zal de toekomst brengen?

Inmiddels wordt de barcode voor verschillende toepassingen gebruikt. Naast het scannen van producten in de supermarkt of winkel, worden barcodes op grote schaal gebruikt in productieomgevingen. De barcode vormt onder andere een belangrijke product identificatiecode voor bijvoorbeeld pallets en omdozen. Daarnaast zien we de barcode vandaag de dag veel toegepast binnen e-commerce als ‘trackingcode’ op verzendverpakkingen.

Van strepen…

De barcode is een uitvinding van Norman Woodland. Op 26 juni 1973 werd er voor het eerst een barcode in de supermarkt gescand. De oorspronkelijke streepjescode is eendimensionaal (1D) en is door de jaren heen uitgebreid met nieuwe codeermethodes. Hierdoor is ook het toepassingsgebied van de barcode veel breder geworden. De barcode wordt niet alleen op verpakkingen gebruikt. Een instapkaart en een parkeerkaart zijn voorbeelden van producten die werken op basis van een barcode.

… naar vierkantjes

In navolging van de 1D barcode ontstond de tweedimensionale barcode (2D). Een voorbeeld hiervan is de QR-code. De QR-code werd in 1994 ontwikkeld in Japan. Met QR-codes kunnen we veel meer vertellen via de verpakking. Niet alleen meer praktische informatie over de inhoud, maar bijvoorbeeld ook leuke weetjes en historische feitjes over het bedrijf of product. Ik schreef hier eerder een blog over als gastauteur voor MarketingTribune: “Meer mogelijkheden voor verpakkingen dankzij QR-codes”.

Concurrentie

Binnen de logistiek kreeg de barcode in de jaren 90 concurrentie van RFID. RFID staat voor Radio Frequency IDentification, een methode om van een afstand informatie te lezen en op te slaan op basis van zogenaamde RFID ‘tags’. De technologie werd al tijdens de Tweede Wereldoorlog toegepast om vliegtuigen van de geallieerden te kunnen identificeren ^[2], maar werd pas veel later op grote schaal toegepast. Het voordeel van RFID ten opzichte van barcodes is de grote leesafstand. RFID biedt de mogelijkheid om een product van grote afstand af te lezen, zonder visueel contact. RFID is meer bestand tegen externe invloeden en beschadigingen. Een beschadigde barcode is haast onmogelijk te lezen. Dit geldt overigens in mindere mate voor een QR-code, ook deze afbeeldingen zijn beter bestand tegen vuil en beschadigingen dan de traditionele streepjescodes.

De toekomst van de barcode

Meer recent krijgt de barcode steeds meer concurrentie van Near Field Communication (NFC). NFC is een manier om contactloos communicatie op te zetten tussen een smartphone en een product, in dit geval de verpakking. De NFC-technologie wordt al gebruikt op verzendverpakkingen, om het betaal- en retourproces te vereenvoudigen. Daarnaast wordt NFC toegepast op bankpassen om contactloos betalen mogelijk te maken. Nu Apple, heerser in de wereld van smartphones, sinds 2014 ook gebruik maakt van NFC verwachten experts een opmars van deze techniek. De tijd zal leren welke gevolgen dit heeft voor de traditionele streepjescode. Wat verwacht jij?

Bronnen:
[1] https://www.gs1.nl/nieuws/persberichten/2016/persbericht-43-jarige-barcode-wint-terrein-webwinkel
[2] https://www.smalsresearch.be/download/techno/Techno37_RFID_NL.pdf