Wateroplosbare folie; hoe zit dat nu eigenlijk?

De gemiddelde consument heeft een druk bestaan, hoe gek zouden producenten zijn om hier niet op in te springen? Afgelopen jaren zijn er veel producten op de markt gekomen die het dagelijks leven vergemakkelijken. Denk aan eenvoudig bruikbare schoonmaakproducten, of de steeds uitgebreidere kant-en-klaar maaltijden in de supermarkt. Waar ik mij in dit blog op focus is wateroplosbare folie, je kent het wel; het materiaal dat om wascapsules zit. Handig, maar wat is het nu eigenlijk voor materiaal? Hoe lost het op en wat is de milieubelasting?

PVOH
Het gaat hier om het materiaal ‘PVOH’, dit  is een synthetisch copolymeer van polyvinylalcohol (PVA) en acrylaat (AN). PVOH heeft een zeer hoge barrière tegen zuurstof, gas, oliën en vetten. De belangrijkste eigenschap voor de consument en fabrikant is echter dat het materiaal in water oplosbaar is.

Zoals eerder gezegd is PVOH bij consumenten vooral bekend door de moderne wascapsules. Zo’n capsule, met daarin een afgemeten hoeveelheid (vaat)wasmiddel, lost op bij een watertemperatuur van boven de zestig graden. Bij een lagere temperatuur blijven er vaak plakkerige resten over. Dit zie je ook gebeuren als je de folie losmaakt en in een bekertje water oplost; het wordt een lijmachtig goedje.

Nadelige effecten
Ook al maken fabrikanten het ons als consument makkelijk, het is belangrijk dat we zelf kritisch blijven. Zo bestaat er enige discussie over de aantrekkingskracht van zo’n dergelijke wascapsule op jonge kinderen. Afgelopen zomer stelde zelfs de Voedsel- en Warenautoriteit vast dat het ideaal ‘snoepgoed’ voor kleintjes is, dit door de glans en het felle kleurtje. Het schijnt dat sommige fabrikanten nu pogen om een niet-doorzichtig folie te ontwikkelen, om dit probleem de wereld uit te helpen.

Een ander probleem is dat de consument bij een halfvol apparaat ook een hele capsule ‘moet’ gebruiken. Dit zorgt voor een overschot aan materiaal en onnodige milieubelasting. Daarnaast blijven er soms plakkerige resten in de machine over. Nu zegt men dat dit door bacteriën wordt afgebroken, maar door het toenemend gebruik bouwen deze resten zich steeds verder op. Een bacteriebron in de (vaat)wasmachine is niet echt iets om vrolijk van te worden.

Wat zeg jij; ‘wateroplosbare folie biedt voor mij een uitkomst, geen geklieder meer met wasmiddelen’ of ‘Wat een betutteling, deze folie kan ingezet worden voor veel nuttigere zaken’?