Ugly food en de rol van verpakkingsdesign
Je hebt trends en tegentrends. De vergaande digitalisering (we kunnen niet meer zonder) leidt tot de trend anti-digitaal, waarbij we juist verlangen naar offline en persoonlijk, menselijk contact. Ook in food volgen trends en tegentrends elkaar op. Terwijl alles enerzijds draait om het perfecte plaatje komt er langzaam steeds meer aandacht voor smaak, met als belangrijkste uitgangspunt: ook lelijk eten kan heerlijk zijn. Wat betekent dit voor de verpakking?
#uglydelicious
Met de Instagrammable foodtrend wordt de kwaliteit van eten steeds vaker afgemeten aan hoe het eruit ziet. Onterecht vindt de bekende kok David Chang (Momofuko). Hij staat bekend als de aanstichter van #uglydelicious, waarmee hij duidelijk wil maken dat lelijk eten ook heerlijk kan zijn. Als voorbeeld noemt hij een curry: lelijk om te zien, maar heerlijk om te eten[1]. Trendwatchers voorspellen dat lelijk eten in 2019 het bord (en dus de verpakking) verovert.
‘Looks like shit, tastes like shit’
Maar we proeven toch met onze ogen? Dat klopt: wetenschappelijke onderzoeken tonen aan dat gerechten als lekkerder worden beoordeeld, naarmate ze mooier zijn opgemaakt. Maar volgens de ‘aanhangers’ van #uglydelicious is men met de opkomst van Instagrammable food een beetje doorgedraafd in de styling. Onder het mom ‘eten mag weer eten zijn’ maken kleurrijke, eetbare bloemen plaats voor bruine drab. Eet smakelijk!
Smaakvol verpakt
Als foodstyling geen rol meer speelt, wat betekent dit dan voor de verpakking? Als je het mij vraagt wordt de rol van de verpakking alleen maar prominenter. Het oog wil ook wat, daar kun je niet omheen. Door extra aandacht te besteden aan een mooi verpakkingsdesign leid je de aandacht af van het lelijke eten. Instagrammable food verdwijnt misschien, maar Instagrammable packaging blijft evengoed belangrijk. Of je nu gaat voor een gestileerd gerecht of een lelijke hap, de verpakking is in beide gevallen een belangrijke ‘smaakmaker’.
Bron:
[1] https://www.eater.com/2017/6/19/15824898/interview-david-chang-momofuku