De invloed van 3D printen op verpakken

De invloed van 3D printen op verpakken

Technologische ontwikkelingen zijn van grote invloed op verpakkingen, zo ook 3D printing. Welke invloed heeft 3D printen op het produceren van verpakkingen? En welke gevolgen heeft 3D printen op het uiteindelijke verpakkingsontwerp?

Het verkorten van de ‘time to market’
Een prototype is met de 3D print technologie zo gemaakt. Hierdoor kunnen verpakkingsbedrijven in de toekomst nog sneller verpakkingen op de markt brengen. Een kleine aanpassing in het ontwerp is bovendien snel gemaakt. De marktintroductietijd wordt met 3D printen significant korter. De verpakkingssector kan hierdoor flexibeler inspelen op marktontwikkelingen.

Unieke marketingtool
Door het printen van prototypes kunnen ontwerpers eenvoudig laten zien waar ze aan werken. Wil je een potentiële klant overtuigen van een nieuwe verpakkingsoplossing, dan biedt een 3D geprint prototype uitkomst. De potentiële klant kan het ontwerp optimaal beoordelen, op bijvoorbeeld maatvoering en vorm.

Meer mogelijkheden
Bedrijven kunnen er ook voor kiezen om (zelf) het eindproduct te printen. Dit werkt niet alleen sneller, 3D printen biedt ook meer mogelijkheden: Lastige randjes, hoekjes en andere bijzonderheden in het ontwerp, zijn met 3D printen eenvoudiger te realiseren dan met traditionele methodes. Kijken we nog een stap verder, dan kunnen producten in de toekomst wellicht verpakt geprint worden.
Of dit realistisch is met oog op de kosten is echter nog maar de vraag. De productiekosten van 3D printen zijn relatief hoog. Grote aantallen printen is (op dit moment) een kostbare aangelegenheid. Daarnaast kunnen we ons afvragen welke materialen zich lenen voor 3D printing. Niet zomaar elk materiaal is namelijk geschikt voor een verpakking. Denk aan eisen zoals, vetwerendheid, voedselveiligheid, isolerende werking etc.

3D Printing with computer

THT-datum overbodig?
Onderzoekers hebben met 3D printen een slimme dop ontwikkeld, die de houdbaarheid van dranken, zoals melk en sap, aangeeft. Draadloze sensoren meten het aantal bacteriën in het pak. Na het schudden of kantelen van het pak komt de drank in aanraking met de dop. De sensoren geven vervolgens aan of de inhoud bedorven is. Als melk bijvoorbeeld zuur is, dan geeft de dop een signaal af aan de gebruiker, dat de melk niet meer geschikt is voor consumptie. Deze techniek kan ook toegepast worden in andere voedselverpakkingen. Dit maakt de THT-datum in de toekomst wellicht overbodig.

Ken jij nog andere voorbeelden van de invloed van 3D printen op verpakken?